ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ († 3 ΙΑΝ. 1911)

 

Τὸ βράδυ τῆς 2^ας πρὸς 3^η Ἰανουαρίου 1911 ἐκοιμήθη στὴ Σκιάθο, τὴ γενέτειρά του, σὲ ἡλικία 60 ἐτῶν, ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης: «ἡ κορυφὴ τῶν κορυφῶν» ‒κατὰ τὸν Κ. Καβάφη‒ τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων. Ὁ Γεώργιος Σουρῆς (1853-1919) στὴν ἔμμετρη ἐφημερίδα του Ὁ Ρωμηός, στὶς 8 Ἰανουαρίου 1911, δημοσιεύει μία ποιητική του στροφή,  στὴ μνήμη τοῦ Παπαδιαμάντη. Τὸ ποίημα ἐπαναδημοσιεύεται στὰ Παπαδιαμαντικὰ Τετράδια, τ. 5, 2000, σ. 62.  

«Παπαδιαμάντης

Παπαδιαμάντης, μιὰ ψυχή, ποὺ μέσα σ’ ἐξωκκλήσια

καὶ σ’ ἐρημιὲς τὴνἔφερνε κατάνυξις περίσσια.

Κι ἡ Σκιάθος δὲν θὰ ξαναϊδῇ στὴν ἀκροθαλασσιά της

                                 νὰ κάθετ’ ἕνας ἀσκητής,

                                  νὰ κάθεται ἕνα ποιητής,

ἕνας γιὰ φωτοστέφανο πνευματικὸς ἐργάτης»

Κ. Σπ. Τ.

Γ. Σουρῆς, "Παπαδιαμάντης", Ὁ Ρωμηὸς 1153(1911)4. 

καὶ γιὰ τὴν ἀντιγραφή.