«ΤΥΡΒΗ», φ. 13 / ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΝ 2019. Ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΟΥΛΠΙΩΤΗΣ ΜΕΤΑΘΕΤΕΙ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΜΩΡΑΪΤΙΔΗ.

Στὶς 25 Ὀκτ. 2019, ἡμέρα κοιμήσεως τοῦ Ἀλεξάνδρου Μωραϊτίδη (Σκιάθος, 1850-25.10.1929), κυκλοφόρησε ἀπὸ τὴν συλλογικότητα «Φαιδρὰ Συντεχνία» τῶν Γρεβενῶν τὸ μεγάλων διαστάσεων (33Χ48,88!) μονόφυλλο «Τύρβη», τὸ ὁποῖον τιμᾶται εἰς εἶδος: ...‘‘καὶ ἓν κοχλιάριον τσαλαφουτίου Ἀγράφων’’! 

Πρόκειται γιὰ τὸ 13^ο φύλλο, εἶναι δὲ ἐξ ὁλοκλήρου ἀφιερωματικὸ στὸν Ἀλέξανδρο Μωραϊτίδη, μὲ τὴν εὐκαιρία τῶν ἐνενῆντα ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἐκδημίας του! Τὸ ellinomouseionagrafon μετέχει τοῦ ἀφιερώματος διὰ τοῦ συνεργάτου του Ντίνου Ἀγραφιώτη, μὲ τὸ μικρὸ ἄρθρο:

Ἀλέξανδρος Μωραϊτίδης, ὁ διὰ ρομφαίας ἀρχαγγέλου καθηγητής.

«Μία ‘‘Ἀγραφιωτόφερτος’’ μετάθεσις». 

Στὸ καλαίσθητο, τερπνὸ μονόφυλλο «Τύρβη» 13 (Φθινόπωρον 2019), γράφουν ἀκόμη: ὁ Νίκος Δ. Τριανταφυλλόπουλος, ὁ Ἀντώνης Παπαβασιλείου, ἡ Ἀγγελικὴ Λούδη καὶ ὁ Β. Π. Καραγιάννης. Τὸ ζωγραφικὸ ἔργο ποὺ κοσμεῖ τὸ φύλλο 13 εἶναι σύγχρονη (2019) δημιουργία τῆς Φρειδερίκης Ξενίδου.

Ἀλέξανδρος Μωραϊτίδης, ὁ διὰ ρομφαίας ἀρχαγγέλου καθηγητής.

«Μία ‘‘Ἀγραφιωτόφερτος’’ μετάθεσις».

Ὁ Ἀλέξανδρος Μωραϊτίδης διορίζεται στὰ 1880 καθηγητὴς στὸ Β΄ Γυμνάσιο Ἀθηνῶν. Μὲ Βασιλικὸ διάταγμα τῆς 29ης Αὐγούστου 1884, ποὺ ὑπογράφουν τέσσερα μέλη τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου, μεταξὺ τῶν ὁποίων ὁ πρωθυπουργὸς Χαρ. Τρικούπης, καθὼς καὶ ὁ καθ’ ὕλην Ὑπουργὸς Ἐκκλησιαστικῶν καὶ Δημοσίου Ἐκπαιδεύσεως, Δημήτριος Σπ. Βουλπιώτης (1843-1911) ‒βουλευτὴς Εὐρυτανίας καὶ ὑπουργὸς κατ’ ἐπανάληψιν στὶς Κυβερνήσεις Ἐπαμ. Δεληγιώργη καὶ Χαρ. Τρικούπη, μὲ ἀπώτερη καταγωγὴ ἀπὸ τὴν Βούλπη τῶν Ἀγράφων‒, μετατίθεται στὸ Δ΄ Γυμνάσιο Ἀθηνῶν. 

 

Ἡ ἀπόφαση δημοσιεύεται στὸ ΦΕΚ 345 τῆς 29ης Αὐγούστου 1884. Διὰ βασιλικοῦ διατάγματος τῆς 25^ης Ὀκτ. 1886, μετὰ ἀπὸ αἴτημά του, διορίζεται ὡς Διευθυντὴς τοῦ Σχολείου Σκιάθου. Ἡ ἀπόφαση δημοσιεύεται στὸ ΦΕΚ 296 τῆς 28ηςὈκτωβρίου 1886. 

  Ὁ Γεώργιος Κορομηλᾶς (1880-1963), δημοσιογράφος, συγγραφέας καὶ μαθητὴς τοῦ Μωραϊτίδη κατὰ δήλωσίν του, γράφει μὲ τὸ δημοσιογραφικό του ψευδώνυμο «Πέτρος Δειλινός» ‒προλογίζοντας, τὸν Αὔγουστο τοῦ 1922, τὸν Δ΄ τόμο τῶν ταξιδιωτικῶν τοῦ Ἀλ. Μωραϊτίδη, «Μὲ τοῦ Βορηᾶ τὰ κύματα»‒ γιὰ τὸν καθηγητὴ Μωραϊτίδη:

      «Ὅταν ὡς καθηγητὴς ἠγωνίζετο νὰ δημιουργήσῃ χρηστοὺς πολίτας, ὁ ἐπίγειος αὐτὸς ἄγγελος τῆς καλωσύνης , ἔπαιρνε ρομφαίαν ἀρχαγγέλου διὰ νὰ χαράξῃ ἀράδα εἰς τοὺς κακοὺς μαθητάς:

— Μηδέν! Μηδέν!Μηδέν!...

— Μά, εὐλογημένε μου κ. καθηγητά, διεμαρτύρετο κανένας πατέρας μὲ μποχτσᾶν*, δόσε καὶ κανένα βαθμὸ στὸ παιδί μου νὰ πάρῃ τὸ χαρτί...

— Ὡραῖα! Πολὺ ὡραῖα! Ἀπεκρίνετο ὁ Μωραϊτίδης. Διὰ νὰ γείνῃ ἕνας ἐπὶ πλέον ἄχρηστος, καὶ διὰ νὰ βλάπτῃ, ὁσάκις δὲν ἐβλάπτετο». **

*i bohça (Τουρκ.)= δέμα, μπογαλάκι.

* *Πέτρος Δειλινός, Μὲ τοῦ Βορηᾶ τὰ κύματα. Ταξείδια – Περιγραφαί - Ἐντυπώσεις, «Ἀντὶ προλόγου. Ὁ Ἀλέξανδρος Μωραϊτίδης», τ. Δ΄, ἐκδ. Σιδέρη, Ἀθῆναι 1926, σ. 3.

Κων/νος Σπ. Τσιώλης