ΠΕΤΡΟΣ Ο ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ, Ο ΟΙΚΟΝΟΜΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ

Ἡ Ἀρχαιολογική – Ἱστορική – Λαογραφικὴ  Ἑταιρεία Θεστιέων, ὀργάνωσε καὶ πραγματοποίησε μὲ  ἐπιτυχία τὸ 2^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Τοπικῆς Ἱστορίας καὶ Πολιτισμοῦ, μὲ θέμα: «Ἡ χώρα τῶν Θεστιέων στὸν ἱστορικό χῶρο καὶ τὸν χρόνο». Τὸ συνέδριο ἔλαβε χώρα στὸ συνεδριακὸ κέντρο τοῦ ξενώνα «Θέστιος» τοῦ Βλοχοῦ στὶς 14 και 15 Μαΐου 2016.

Σκοπὸς τοῦ συνεδρίου ἦταν νὰ ἀναδείξει τὰ στοιχεῖα ποὺ συνθέτουν τὴ φυσιογνωμία τῶν Θεστιέων καὶ τῆς εὐρύτερης περιοχῆς τους, τεκμηριώνοντας πληρέστερα τὸν ἱστορικό τους ρόλο μέσα ἀπὸ τὴν ἀναδίφηση τοῦ παρελθόντος, παράλληλα καὶ σὲ συνδυασμὸ μὲ θέματα τῆς σύγχρονης ἐποχῆς.

Στὸ Συνέδριο παρουσιάσαμε τὴ μελέτη μας:

«Πέτρος ἱερεὺς ὁ Ἰθακήσιος, ὁ ἐν Καρπενησίῳ οἰκονομοδιδάσκαλος»

Ἐκ τοῦ κύκλου τῶν  μαθητῶν τοῦ Παναγιώτου Παλαμᾶ

   Ὁ διδάσκαλος τῆς περιόδου τῆς Τουρκοκρατίας ἱερεὺς Πέτρος ὁ οἰκονομοδιδάσκαλος, εἶναι περισσότερο γνωστός, λόγω καταγωγῆς,  ὡς παπα Πέτρος ὁ Ἰθακήσιος. Διετέλεσε

  μαθητὴς τῆς Εὐαγγελικῆς Σχολῆς Σμύρνης καὶ τοῦ ἐν Μεσολογγίῳ Παναγιώτου Παλαμᾶ, τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς γνωστῆς ὡς Παλαμιαίας Σχολῆς τοῦ Μεσολογγίου. Ἐπὶ τριαντακονταετία (1784-1814) δίδαξε στὴ Σχολὴ Γραμμάτων τοῦ Καρπενησίου καὶ ἀναγνωρίστηκε ὡς μία σπουδαία λόγια μορφὴ τῆς ἐποχῆς του, ποὺ διακόνησε τὴν παιδεία στὴν Δυτικὴ Στερεὰ Ἑλλάδα. Ἀπὸ τὴν σωζόμενη περὶ αὐτὸν ἀλληλογραφία τῆς ἐποχῆς προκύπτει πὼς διατηροῦσε φιλικὴ  σχέση μὲ τὸν ἐκ Καστανιᾶς τοῦ Προυσοῦ Κύριλλο Καστανοφύλλη (1775-1835), τὸν γνωστὸ λόγιο ἁγιορείτη  ἡγούμενο τῆς μονῆς Προυσοῦ καὶ μαθητὴ ἐπίσης τῆς Παλαμιαίας Σχολῆς, καθὼς καὶ μὲ τὸν ἐπίσης λόγιο καὶ προεστὸ τοῦ Καρπενησίου καὶ μαθητή του Γεώργιο-Ἀναγνώστη Ἰατρίδη (1789-1869). Ἐκοιμήθη στὸ Καρπενήσι στὶς 5 Ἰανουαρίου 1819 σὲ ἡλικία περίπου ἑβδομῆντα ἐτῶν. 

Ὁ Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος στὸ ταξιδιωτικό του «Ἱερὰ πόλις», γράφει γιὰ τὴ Σχολὴ τοῦ Μεσολογγίου:

«Ἀπ᾿ τὴ σχολὴ τοῦ Παλαμᾶ, βγῆκαν οἱ ἄνθρωποι μὲ τὴ φωτισμένη καὶ γυμνασμένη φιλοπατρία· καὶ ὑπῆρξε ἀξιοσημείωτο τὸ γεγονὸς πὼς οἱ περισσότεροι πρόκριτοι καὶ πολέμαρχοι τοῦ Μεσολογγιοῦ, ἀντίθετα πρὸς τοὺς ἄλλους τῆς λοιπῆς Ἑλλάδας, ἦταν ἄνθρωποι γραμματισμένοι, ἱκανοὶ νὰ γεμίσουν μὲ ὑπέρτερο πενυματικὸ περιεχόμενο τὴν πρωτόρμητη ἡρωϊκή τους ἀπόφαση».

   Μία ἀπ᾿ αὐτὲς τὶς φωτισμένες μορφὲς ποὺ φοίτησαν στὴ σχολὴ τοῦ Παν. Παλαμᾶ ἦταν καὶ ὁ παπα-Πέτρος ὁ Ἰθακήσιος. Μὲ τὸ παιδευτικό του ἔργο συνέβαλε καὶ αὐτός, κατὰ τὶς δυνάμεις του, στὴ διατήρηση τῆς ἐθνικῆς αὐτοσυνειδησίας τοῦ Γένους ποὺ ὁδήγησε στὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1821. Δὲν ἔζησε τὴν ἀπελευθέρωση τῆς πατρίδας του οὔτε τῶν Ἀγράφων καὶ τῆς Αἰτωλίας  ὅπου ὑπηρέτησε ὡς δάσκαλος γιὰ περισσότερα ἀπο 30 χρόνια, καθὼς ἐκοιμήθη στὶς 5 Ἰανουαρίου 1819. Ὅμως θεωροῦμε πὼς βρίσκεται στὸν τόπο καὶ τὸν χῶρο τῆς θριαμβεύουσας ἐκκλησίας ἀπ᾿ ὅπου καὶ πρεσβεύει ὑπὲρ ἡμῶν ποὺ ζοῦμε σὲ μία ἐλεύθερη ἐδῶ καὶ δύο αἰῶνες πατρίδα.

                                                                                                           Κωνσταντῖνος Σπ. Τσιώλης 

Δεῖτε τὸ πρόγραμμα τοῦ Συνεδρίου ἐδῶ