Ἠλίας Λιάσκος († 17 Ἰουνίου 2016)

 Στὰ Μεγ. Βραγγιανά,
Στὸ Συνέδριο
«Τὰ  Ἄγραφα στὴ διαδρομὴ τῆς Ἱστορίας»,
 στὶς 10 Αὐγ. 2008

Τὸ «Ἑλληνομουσεῖον Ἀγράφων» ἐκφράζει τὴν βαθύτατη λύπη του γιὰ τὴν εἰς Κύριον ἐκδημίαν, στὶς 17 Ἰουνίου ἔ. ἔ., τοῦ Ἠλία Λιάσκου, προέδρου τῆς ἱστορικῆς «Πανευρυτανικῆς Ἑνώσεως». Ὁ συμπατριώτης, φίλος, ἐπιστήμων, συνεργάτης, ὁ ἀνθρωπιστὴς  καὶ ἀνιδιοτελὴς ἀγωνιστὴς τοῦ δικαίου Ἠλίας Λιάσκος δὲν «μένει» πιὰ ἐδῶ. Εἴχαμε τὴν ἀγαθὴ τύχη νὰ συνεργαστοῦμε γόνιμα μαζί του ἐπὶ πολλὰ ἔτη γιὰ τὰ ζητήματα τῆς μελέτης καὶ τῆς ἀνάδειξης τῆς ἱστορικῆς καὶ πολιτισμικῆς κληρονομιᾶς τῶν Ἀγράφων. Εἴχαμε τὸ προνόμιο νὰ εἴμαστε μέλη τοῦ κύκλου τῶν φίλων του καὶ ζήσαμε μαζὶ ἀλησμόνητες προσωπικὲς  στιγμές. 

  

Ἀπὸ τὴν ὁμιλία του 

στὸν χῶρο τῆς πηγῆς «Φοντάνα» 

τῶν Μεγ. Βραγγιανῶν

 στὶς 10 Αὐγ. 2008

Εἴχαμε τὴν μεγάλη τιμή, στὶς 10 Αὐγούστου 2008, νὰ εἶναι ὁμιλητὴς στὸν χῶρο τῆς πηγῆς «Φοντάνα», στὸν τόπο ὅπου πάλαι ποτὲ ἦταν ἡ ἕδρα τῶν Σχολῶν τῶν Ἀγράφων, μὲ θέμα: «Ἡ Ἰατρικὴ στὶς Σχολὲς τῶν Ἀγράφων» στὸ πλάισιο τοῦ Συνεδρίου «Τὰ Ἄγραφα στὴ διαδρομὴ τῆς Ἱστορίας». 

Ἀπὸ τὴν ὁμιλία του 

στὸν χῶρο τῆς πηγῆς «Φοντάνα» 

τῶν Μεγ. Βραγγιανῶν 

στὶς 10 Αὐγ. 2008

Τελευταίως μάλιστα ἦταν  εὐεργετικὴ γιὰ τὸν τόπο καὶ τὴν ἐνορία μας ἡ καταλυτικὴ συμβολή του στὴ ἀπόκτηση προσωπικῶν λειτουργικῶν ἀντικειμένων-κειμηλίων τοῦ μακαρίου ἱερέως τῶν Μεγάλων Βραγγιανῶν, παπα-Λάμπρου Ἀλβανοῦ. Εὐγενής, ἀγαπητικὴ ψυχὴ ὁ Ἠλίας Λιάσκος· ἀλλὰ καὶ ἀνδρεία παρουσία, βγαλμένη λὲς ἀπὸ τοὺς ἀγῶνες τῆς πατρίδας: τὶς ἀγωνιστικὲς ἡρωϊκὲς μορφὲς τοῦ 1821, τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγώνα καὶ τῆς Ἐθνικῆς Ἀντιστάσεως. Στὰ δάκρυα τοῦ οἰκογενειακοῦ περιβάλλοντός του ἂς συνενώσουμε ἐμεῖς οἱ Ἀγραφιῶτες, τὴ θλίψη μας, τὰ δάκρυά μας γιὰ τὴν ἀδόκητη ἀπώλεια τοῦ ἐκλεκτοῦ αὐτοῦ τέκνου τῶν ἱστορικῶν Ἀγράφων.  Ἡ μητέρα γῆ τῶν Ἀγράφων ἂς καλύψει ἐλαφρῶς τὴν εὐγενῆ  Του μορφή, οἱ δὲ οὐρανοὶ ἂς δεχθοῦν τὴν Μακαρία ψυχή Του ἐν ταῖς Σκηναῖς τῶν Δικαίων.

 

                              

Στὰ Μεγ. Βραγγιανά, 

Στὸ Συνέδριο «Τὰ  Ἄγραφα στὴ διαδρομὴ τῆς Ἱστορίας»,

 στὶς 10 Αὐγ. 2008, 

μαζὶ μὲ τὸν κ. Γιάννη Καρυδά, 

τὴν κ. Δήμητρα Μαραγιάννη καὶ τὸν κ. Ἀνδρέα Καμπιτζιώνη

        

Στὰ Μεγ. Βραγγιανά, 

Στὸ Συνέδριο 

«Τὰ  Ἄγραφα στὴ 

διαδρομὴ τῆς Ἱστορίας», 

στὶς 10 Αὐγ. 2008

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ὁ Ἠλίας Λιάσκος γεννήθηκε τὸ 1945 στὸν συνοικισμὸ Φουσιανὰ τῆς κοινότητας Πρασιά (Ζελενίτσα) τῶν Ἀγράφων τῆς Εὐρυτανίας. Μέλος πολυμελοῦς οἰκογένειας (ἑπτὰ ἀδέλφια· πέντε ἄρρενα καὶ δύο θήλεα) μαθήτευσε στὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο τῆς γενέτειράς του καὶ ἔκαμε τὶς γυμνασιακές του σπουδὲς στὴν Ἀθήνα ὡς μαθητὴς νυκτερινοῦ σχολείου καὶ ταυτόχρονα ἐργαζόμενος. Φοίτησε στὴ Φιλοσοφικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ καὶ κατόπιν ὑπηρέτησε ὡς φιλόλογος στὴ Μέση Ἐκπαίδευση κυρίως στὴ Σχολὴ Ἀναβρύτων στὴν Ἀθήνα καὶ στὰ Σχολεῖα Ἑλληνοπαίδων Ἐξωτερικοῦ στὴ Γερμανία. Παντρεύτηκε τὴν Ἑλένη Χαλαστάνη ἀπὸ τὴν Πρασιὰ τῶν Ἀγράφων καὶ ἀπέκτησαν δύο τέκνα τὸν Γεώργιο καὶ τὸν Ἀριστείδη. Ὑπῆρξε μέλος τοπικῶν πολιτιστικῶν συλλόγων τῆς περιοχῆς καταγωγῆς του –κυρίως τοῦ Συλλόγου Ἀπεραντίων–  καὶ ὑπεύθυνος  ὕλης τοῦ περιοδικοῦ  «Ἀπεραντιακά». Ἐπὶ τρεῖς δεκαετίες ἦταν ἐνεργὸ μέλος τῆς ἱστορικῆς «Πανευρυτανικῆς Ἕνωσης», μέλος Δ.Σ., Γραμματέας καὶ τὴν τελευταία διετία Πρόεδρός της.