Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ, ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ

Στὸ πλούσιο καὶ Παπαδιαμαντοτρόφειο ἱστολόγιο τοῦ κ. Νίκου Σαραντάκου https://sarantakos.wordpress.com τὴν Κυραικὴ 19 Νοεμβρίου 2017 δημοσιεύεται ἄρθρο μὲ τίτλο: «Ὁ μοναδικὸς φίλος τοῦ Παπαδιαμάντη» (ὁ πολυτονισμὸς δικός μου) https://sarantakos.wordpress.com/2017/11/19/stefanos-2/. Ἀναφέρεται στὸν ἁμαξηλάτη Στέφανο ποὺ ἔμενε στὴν ὁδὸ Σπευσίππου στὴν Ἀθήνα καὶ ἔφερε ἐπώνυμο ποὺ ἄρχιζε ‒κατὰ τὸν Παπαδιαμάντη‒ ἀπὸ Μ. στὸ σπίτι τοῦ ὁποίου ὁ ἴδιος ὁ Παπαδιαμάντη δηλώνει πώς: «Δύο Πάσχα ἔκαμα σπίτι του». Περιγράφεται ὡς ἀγαθὸς καὶ ἀξιοπρεπὴς χαρακτήρας, μία cult φυσιογνωμία τῆς ἐποχῆς. Σὲ ἀθησαύριστο δημοσίευμα τῆς ἐφ. «ΣΚΡΙΠ» τῆς 20^ης Ἰαν. 1902 πληροφορούμεθα τὸν ἀκριβῆ τόπο κατοικίας του, Σπευσίππου 5, καὶ τὸ ἐπώνυμό του, Ἐμμανουήλ, τὸ ὁποῖο, ὡς Μανώλης ταιριάζει μὲ τὴν ἀναφορὰ τοῦ Παπαδιαμάντη. Τὸ δημοσίευμα ἀναφέρεται σὲ ἀπόπειρα αὐτοκτονίας του γιὰ λόγους εὐθιξίας μὲ κώνειο καὶ τὴν σωτηρία του ἀπὸ τὸν ἰατρὸ κ. Χρόνη. Ἰδοὺ τὸ δημοσίευμα:

«ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ

ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΤΟΥ ΑΜΑΞΑ

Εἰς τὴν ὑπ᾿ ἀριθμ᾿ 5 οἰκίαν τῆς ὁδοῦ Σπευσίππου κατοικεῖ ὁ ἁμαξηλάτης Στέφανος Ἐμαμανουήλ, ἄνθρωπος καλὸς καὶ ἰδίως φιλότιμος. Ἄγνωστον ὅμως πῶς ἐπ᾿ ἐσχάτων ὁ φιλήσυχος αὐτὸς ἁμαξηλάτης τὰ ἔβαλε μὲ μίαν γειτόνισσάν του μὲ τὴν ὁποίαν ἦλθεν εἰς ἔριδας ἀπειλησάσης καὶ συμπλοκὴν μεταξύ των. Ἡ γειτόνισσα ἠναγκάσθη νὰ προσφύγῃ εἰς τὴν ἀστυνομίαν καὶ ἕνα ἀστυνομικὸν ὄργανον ἦλθε νὰ σύρῃ εἰς τὸ κρατητήριον τὸν Στέφανον Ἐμμανουήλ, παρὰ τὰς διαμαρτυρίας του ὅτι δὲν ἔπταιεν εἰς τίποτε. Καὶ ὄντως ὁ φιλότιμος ἁμαξηλάτης ἐκρατήθη εἰς τὸ ἀστυνομικὸν τμῆμα, ἀπὸ τοῦ ὁποίου ἀπελύθη μετὰ τὰς δεούσας συμβουλὰς τοῦ ἀστυνόμου.

Σπευσίππου 5, σήμερα

Τὴν διαπόμποευσιν αὐτὴν ὁ Ἐμμανουὴλ ἤρχισε νὰ φέρῃ βαρέως πολὺ καὶ κατελήφθη ἐκ τούτου ὑπὸ στυγνῆς ἀπελπισίας. Δὲν ἤθελε πλέον τὴν ζωήν του καὶ ἐπρομηθεύθη κώνειον διὰ νὰ τὴν τερματίσῃ. Τὸ δηλητήριον τὸ ἔπιεν ἀποφασιστικῶς χθὲς τὴν πρωΐαν καὶ μετ᾿ ὀλίγην ὥραν κατελήφθη ὑπὸ σφοδρῶν ἀλγηδόνων καὶ ἤρχισε νᾶ γογγίζῃ δυνατά. Οἱ παροικοῦντες ἔσπευσαν καὶ ἐκάλεσαν τὸν ἰατρὸν κ. Χρόνην εἰς τὸ δωμάτιον τοῦ πάσχοντος, ὁ ὁποῖος διὰ τῶν καταλλήλων ἀντιφαρμάκων ἐσώθη ἀπὸ τὸν βέβαιον θάνατον, νοσηλευόμενος ἤδη πρὸς τελείαν ἀνάῤῥωσιν».

Κωνσταντῖνος Σπ. Τσιώλης