Ἑλληνομουσεῖον (τό). Ὀνομασία διδομένη πολλαχοῦ, ἐπὶ Τουρκοκρατίας, εἰς τὰ σχολεῖα ἀνωτέρων πως σπουδῶν. Περί «κοινῶν ἑλληνομουσείων ἐπ᾿ ὠφελείᾳ τοῦ γένους κοινῇ» γίνεται λόγος καὶ ἐν σιγιλλίῳ τοῦ Οἰκουμενικοῦ πατριάρχου Γρηγορίου Ε', ἐκδοθέντι κατ᾿ Αὔγουστον τοῦ 1819.


Σ᾿ αὐτὸν τὸν διαδικτυακὸ χῶρο, ποὺ ἀπευθύνεται στοὺς φίλους τῆς χώρας τῶν Ἀγράφων, φιλοξενοῦνται κείμενα, ἄρθρα, μελέτες, ἀνακοινώσεις, βιβλία εἰκόνες, ταινίες ποὺ ἀφοροῦν ἢ παραπέμπουν στὴν ἱστορία, τὸν πολιτισμό, τὶς παραδόσεις, τὸ φυσικὸ περιβάλλον τοῦ ἱστορικοῦ χώρου τῶν Ἀγράφων, ὅπως αὐτὸς ἦταν γνωστὸς στὴν ὕστερη βυζαντινὴ ἀλλὰ καὶ μεταβυζαντινὴ ἐποχή. Σκοπὸς τῆς δημιουργίας του εἶναι νὰ γίνουν γνωστὰ καὶ νὰ ἀναδειχθοῦν, κατὰ τὰς δυνάμεις ἡμῶν, ὅλα ἐκεῖνα τά ‒ἀνὰ τοὺς αἰῶνες‒ ἰδιαίτερα χαρακτηριστικὰ γνωρίσματα τοῦ τόπου μας καὶ τῶν ἀνθρώπων του.

Τρίτη 6 Ιουνίου 2017

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Ο ΓΟΡΔΙΟΣ († 7 Ἰουνίου 1729)

Τετάρτη, 7 Ἰουνίου 2017
Μνήμη Ἀναστασίου Γορδίου (1654 – 7 Ἰουνίου 1729)


Τὸ ἱστολόγιο ellinomouseionagrafon.blogspot.com τιμᾷ τὴν μνήμη τοῦ λογίου ἱερομονάχου Ἀναστασίου τοῦ Γορδίου 288 ἔτη μετὰ τὴν κοίμησή του μὲ τὴν ὑπογραφή του ἀπὸ πρωτότυπη ἀποσταλεῖσα ἐπιστολή του καὶ τὸν συνοπτικὸ βίο του.  
«κατὰ πάντα δοῦλος ἐλάχιστος, Ἀναστάσιος ἱερομόναχος ὁ Γόρδιος».
Ἡ ὑπογραφὴ τοῦ Ἀναστασίου Γορδίου, στὸ τέλος αὐτόγραφης πρωτότυπης ἐπιστολῆς του, ἀπὸ τὰ Βρανιανά, στὶς 16 Ἀπριλίου 1727, πρὸς τὸν λόγιο μητροπολίτη πρῴην Ναυπάκτου καὶ Ἄρτης Νεόφυτο,στὸ Ἅγιον Ὄρος.
(Kώδ. Μ-100, Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας Ἁγίου Ὄρους, φ. 223r).


            Ὁ λόγιος ἱερομόναχος Ἀναστάσιος ὁ Γόρδιος γεννήθηκε περὶ τὸ 1654 στὰ σημερινὰ Μεγάλα Βραγγιανά (τότε Βρανιανά) τῶν Ἀγράφων. Σπούδασε κοντὰ σὲ ἕναν ἀπὸ τους πλέον σημαντικοὺς λογίους καὶ διδασκάλους τῆς Τουρκοκρατίας τὸν Εὐγένιο Γιαννούλη τὸν Αἰτωλὸ στὴν Σχολὴ Γούβας Βραγγιανῶν, στὸν Νικόδημο Μαζαράκη στὴν Ἀθήνα, τὴν Ἄρτα καὶ πιθανὸν τὰ Ἰωάννινα, καὶ στὴν Πάδοβα τῆς Ἰταλίας, ὅπου φαίνεται ὅτι ἀπέκτησε καὶ κάποιες ἰατρικὲς γνώσεις. Δίδαξε στὴ  Σχολὴ Γραμμάτων τοῦ Αἰτωλικοῦ γιὰ εἴκοσι περίπου χρόνια (1690-1710) καί ‒κυρίως τὰ τελευταῖα δεκαπέντε χρόνια (1714-1729) τῆς ζωῆς του‒ στὴ Σχολὴ Γούβας Βραγγιανῶν  Ἑλληνομουσεῖον Ἀγράφων»), τὴν ὁποία ἵδρυσε περὶ τὸ 1661 ὁ διδάσκαλός του Εὐγένιος Γιαννούλης ὁ Αἰτωλός (περ. 1597-1682). Ἐκτὸς τοῦ παιδευτικοῦ, σπουδαῖο εἶναι καὶ τὸ φιλολογικό, θεολογικό, ἐπιστολογραφικό (σώζονται περίπου 700 ἐπιστολές του) καὶ συγγραφικό του ἔργο. Θεωρεῖται ἀπὸ τοὺς σημαντικότερους Διδασκάλους τοῦ Γένους καὶ λογίους τῆς ἐποχῆς του. Ἐκοιμήθη στὴ γενέτειρά του στὶς  7 Ἰουνίου 1729. Ἐτάφη στὸν νάρθηκα τοῦ τοῦ ναοῦ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς τῆς ὁμωνύμου μονῆς, ὅπου σήμερα φυλάσσεται ὡς ἱερὸ κειμήλιο ἡ κάρα του.

Δεῖτε ἀκόμη ἐδῶ
* Τὰ πρωτογράμματα στὸ ὄνομα τοῦ Γορδίου εἶναι ἀπὸ τὸν κώδικα 171 τῶν ΓΑΚ.
Ὁ ἱ. ν. τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, περὶ τὸ 1980, μὲ τὴν παλαιὰ κεραμοσκεπή.

Οἱ προτομὲς
τοῦ Ἀναστασίου Γορδίου
καὶ τοῦ Εὐγενίου Γιαννούλη
στὸν αὔλειο χῶρο
τοῦ ἱ. ν. τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς


Τὸ ξυλόγλυπτο τέμπλο τοῦ ἱ. ν. τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς  (1683)




Κωνσταντῖνος  Σπ. Τσιώλης









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου