«κατὰ πάντα δοῦλος ἐλάχιστος, Ἀναστάσιος ἱερομόναχος
ὁ Γόρδιος».
Ἡ ὑπογραφὴ τοῦ Ἀναστασίου Γορδίου, στὸ τέλος αὐτόγραφης
πρωτότυπης ἐπιστολῆς του, ἀπὸ τὰ Βρανιανά, στὶς 16 Ἀπριλίου 1727, πρὸς τὸν λόγιο
μητροπολίτη πρῴην Ναυπάκτου καὶ Ἄρτης Νεόφυτο,στὸ Ἅγιον Ὄρος.
(Kώδ.
Μ-100, Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας Ἁγίου Ὄρους, φ. 223r).
Ὁ λόγιος ἱερομόναχος Ἀναστάσιος ὁ Γόρδιος
γεννήθηκε περὶ τὸ 1654 στὰ σημερινὰ Μεγάλα Βραγγιανά (τότε Βρανιανά) τῶν Ἀγράφων.
Σπούδασε κοντὰ σὲ ἕναν ἀπὸ τους πλέον σημαντικοὺς λογίους καὶ διδασκάλους τῆς
Τουρκοκρατίας τὸν Εὐγένιο Γιαννούλη τὸν Αἰτωλὸ στὴν Σχολὴ Γούβας Βραγγιανῶν, στὸν
Νικόδημο Μαζαράκη στὴν Ἀθήνα, τὴν Ἄρτα καὶ πιθανὸν τὰ Ἰωάννινα, καὶ στὴν Πάδοβα
τῆς Ἰταλίας, ὅπου φαίνεται ὅτι ἀπέκτησε καὶ κάποιες ἰατρικὲς γνώσεις. Δίδαξε στὴ Σχολὴ Γραμμάτων τοῦ Αἰτωλικοῦ γιὰ εἴκοσι
περίπου χρόνια (1690-1710) καί ‒κυρίως τὰ τελευταῖα δεκαπέντε χρόνια
(1714-1729) τῆς ζωῆς του‒ στὴ Σχολὴ Γούβας Βραγγιανῶν («Ἑλληνομουσεῖον
Ἀγράφων»), τὴν ὁποία ἵδρυσε περὶ τὸ 1661 ὁ διδάσκαλός του Εὐγένιος Γιαννούλης
ὁ Αἰτωλός (περ. 1597-1682). Ἐκτὸς τοῦ παιδευτικοῦ, σπουδαῖο εἶναι καὶ τὸ
φιλολογικό, θεολογικό, ἐπιστολογραφικό (σώζονται περίπου 700 ἐπιστολές του) καὶ
συγγραφικό του ἔργο. Θεωρεῖται ἀπὸ τοὺς σημαντικότερους Διδασκάλους τοῦ Γένους
καὶ λογίους τῆς ἐποχῆς του. Ἐκοιμήθη στὴ γενέτειρά του στὶς 7 Ἰουνίου 1729. Ἐτάφη στὸν νάρθηκα τοῦ τοῦ
ναοῦ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς τῆς ὁμωνύμου μονῆς, ὅπου σήμερα φυλάσσεται ὡς ἱερὸ
κειμήλιο ἡ κάρα του.
Δεῖτε
ἀκόμη ἐδῶ:
|
Ὁ ἱ. ν. τῆς Ἁγίας
Παρασκευῆς, περὶ τὸ 1980, μὲ τὴν παλαιὰ κεραμοσκεπή.
|
Οἱ προτομὲς τοῦ Ἀναστασίου Γορδίου καὶ τοῦ Εὐγενίου Γιαννούλη στὸν αὔλειο χῶρο
τοῦ ἱ. ν. τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς
|
Τὸ ξυλόγλυπτο τέμπλο τοῦ
ἱ. ν. τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς (1683)
Κωνσταντῖνος Σπ. Τσιώλης
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου