ΑΗ-ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΗΣ ΡΑΧΗΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΩΝ

Ἑορτὴ τῆς ἱερᾶς μνήμης τοῦ ἁγίου Νικολάου ἀρχιεπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας, τοῦ    Θαυματουργοῦ, στὰ Μεγάλα Βραγγιανὰ τῶν Ἀγράφων.

   Στὸ  ναΰδριο τοῦ Ἁγίου Νικολάου τῆς Ράχης τῶν Μεγάλων Βραγγιανῶν, σὲ ὑψόμετρο περίπου 1.600 μ., τὸ πρωΐ τοῦ Σαββάτου τῆς 6ης Δεκεμβρίου 2014, τιμήθηκε μὲ τὸν Ὄρθρο καὶ τὴν Θεία Λειτουργία τῆς Ἡμέρας  ‒μετ᾿ ἀρτοκλασίας‒  ἡ ἱερὰ μνήμη τοῦ ἁγίου Νικολάου Μύρων.

    

  Ὁ μικρὸς ναός, κτισμένος τὸ 1900 μὲ κτήτορα τὸν Δ.(ημήτριο) Γ.(εώργιο) Μαλαμούλη, σύμφωνα μὲ ἐντοιχισμένη πλάκα στὴν εἴσοδό του, λειτουργήθηκε, κατὰ τὶς γραπτὲς σωζόμενες πηγές, ἀλλὰ καὶ τὴν προφορικὴ παράδοση τοῦ τόπου, γιὰ πρώτη φορὰ τὴν ἡμέρα τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου.

   Μὲ τὴν ἄχραντη ἡσυχία τοῦ περιβάλλοντος χώρου τῶν ἀμφικρήμνων ὀρέων τῶν Ἀγράφων, μὲ συνοδεία τὰ οὐράνια νέφη, τὴν ὁμίχλη καὶ τὸν σχεδὸν ὁμιλούντα ἄνεμο τοῦ ἀγραφιώτικου χώρου, οἱ λίγοι ἀριθμητικά, ἀλλὰ πολλοὶ γιὰ τὰ δεδομένα τῆς ἐποχῆς καὶ τοῦ τόπου,  προσκυνητὲς προσῆλθαν, ἀψηφοῦντες τὸ κρύο, τὴ βροχή, τὴν ὁμίχλη καὶ τὸ ἀπόμακρο τοῦ τόπου, ὡς ἄλλο φιλέορτο καὶ φιλακόλουθο ἐκκλησίασμα Παπαδιαμαντικῶν διηγημάτων καὶ Μωραϊτιδικῶν ἀφηγήσεων, ἐκ βαθέως ὄρθρου, στὸ λιτὸ ἀλλὰ ταυτόχρονα τόσο ἁρμονικὰ ἐνταγμένο στὸν χῶρο ναΰδριο τοῦ ἁγίου Νικολάου.  

  

 Ὁ ἱερέας τοῦ τόπου π. Κωνσταντῖνος Κουτσουπιᾶς, μὲ ἱεροψάλτες τὸν μοναχὸ τῆς μονῆς Πετρήλου π. Βαρσανούφιο καὶ τὸν συγχωριανό μας Περικλῆ Ἀντωνίου ἀπὸ τὸν συνοικισμὸ τῆς Κουστέσας, κηροκρατοῦντες, ὑπὸ τὸ ἱλαρὸν φῶς τῶν κεριῶν τῶν μανουαλίων καὶ τῶν λαδοκαντήλων ἔψαλλαν τὰ «τραγούδια τοῦ Θεοῦ»· τοὺς ὕμνους καὶ τὰ τροπάρια τῆς Ἱερῆς Ἀκολουθίας. Μαζί τους τὸ ἐκκλησίασμα βίωσε μοναδικὲς κατανυκτικὲς ὧρες· ζέστανε τὶς καρδιές του καὶ τὸ σῶμα του ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης μὲ τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα Του. Ὁ ἐπίτροπος Ἀριστείδης Θ. Τσιώλης μὲ τὴν ἀνύστακτη φροντίδα του γιὰ τὴν εὐπρεπῆ λειτουργία τοῦ ναοῦ, ὁ ὀκταετὴς Εὐάγγελος  υἱὸς Τιμοθέου Τσιάρα βοηθὸς τοῦ ἱερέως, ἡ Γεωργία Τσιάρα συζ. Τιμοθέου, ποὺ μὲ τὶς θυγατέρες της Ἰωάννα καὶ Θωμαΐδα παρασκεύασαν τοὺς ὑπέροχους παραδοσιακοὺς ἄρτους τῆς ἀρτοκλασίας, ὁ Ἀριστείδης Σπ. Τσιώλης μὲ τὴ συμβολή του στὴ διακίνηση καὶ ἐξυπηρέτηση τῶν προσκυνητῶν καὶ λειτουργῶν καὶ ὁ Κωνσταντῖνος Σπ. Τσιώλης μὲ τὴν προσφορὰ γλυκισμάτων καὶ ἐδεσμάτων γιὰ τὴν ἑορτάζουσα θυγατέρα του Νικολία ἔβαλαν τὴν δική τους καταλυτικὴ σφραγίδα, στὴν μικρή, ταπεινὴ καὶ ἐλάχιστη αὐτὴ εὐχαριστιακὴ κοινότητα καὶ στὴν ἐπιτυχία τοῦ ὅλου ἐγχειρήματος.  

  

    Ὁ φυσικὸς ἦχος τῶν ψαλμωδιῶν καὶ τὸ ἰσχνὸ καὶ χλωμὸ φῶς τῶν κεριῶν καὶ τῶν κανδηλῶν, ἀνάπαυσαν τὴν ψυχή μας καὶ τὴ φώτισαν πολὺ περισσότερο ἀπὸ τὸν τεχνητὸ ἦχο καὶ τὸν φωτισμὸ τῶν πολυελαίων τῶν μεγαλοπρεπῶν ναῶν καὶ ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ θαυματουργός «ὁ κανὼν πίστεως, ὁ εἰκὼν πραότητος καὶ ὁ ἐγκρατείας διδάσκαλος» τιμήθηκε ἀπὸ τοὺς ἐνορίτες τοῦ τόπου μας στὸν μοναχικὸ ἀλλὰ γεμᾶτο ἀπὸ ἐνθυμήσεις 114 ἐτῶν, ‒ὅσων προπορεύτηκαν καὶ ὅσων κάθε μέρα συνεχίζουν νὰ πορεύονται,‒ στὸν μικρὸ ναὸ τῆς Ράχης τοῦ Ἅη-Νικόλα, μὲ τὸ  θαυμαστό,  πέτρινο, θολωτὸ κτίσιμο τῆς ὀροφῆς. 

   

  Ὁ ἦχος τῆς μικρῆς καμπάνας ἀκούστηκε πάλι μετὰ ἀπὸ καιρὸ καὶ «ἡμέρεψε» τὸν μολυβένιο οὐρανὸ καὶ τὰ ἄγρια, ἀπόκρημνα βράχια τοῦ Καταραχιᾶ καὶ τῆς Νιάλας. Ὁ ταπεινὸς αὐτὸς ναός, πλὴν τῆς θείας λατρείας, προσέφερε καὶ προσφέρει στοὺς ταξιδιῶτες, ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια, προστασία, φροντίδα, παραμυθία καὶ θαλπωρὴ ‒τοὺς χειμερινοὺς ἰδιαίτερα μῆνες‒ ὅταν οἱ καιρικὲς συνθῆκες στὴν περιοχὴ πολλὲς φορὲς ἀπειλοῦν τὴν ἴδια τὴ ζωή τους. 

   Βιώσαμε νὰ συλλειτουργοῦν μαζί μας ὅλοι αὐτοὶ ποὺ θὰ ἤθελαν νὰ εἶναι στὸν ναό, ἀλλὰ λόγοι ποὺ ξεπερνοῦν τὶς δυνάμεις τους δὲν τοὺς τὸ ἐπέτρεψαν, καθὼς καὶ οἱ ψυχὲς ὅλων αὐτῶν, ποὺ ἔφυγαν ἀπὸ αὐτὸν τὸν Κόσμο, ἀλλὰ οἱ ἐνθυμήσεις τους εἶναι ἀποταμιευμένες σ᾿ αὐτὸν τὸν χῶρο· καὶ στὴ Μνήμη τοῦ Θεοῦ.

                                                                       Κωνσταντῖνος Σπ. Τσιώλης

Περισσότερες φωτογραφίες στὴ Σελίδα τοῦ facebook, Ἑλληνομουσεῖον Ἀγράφων