Φτωχότερο πλέον τὸ «Ἑλληνομουσεῖον Ἀγράφων» μετὰ τὴν κοίμηση μιᾶς μούσας του, τῆς ἑλληνοδιδασκάλισσάς του, Ἐλισσάβετ Θεοδώρου-Τενέντε (+ 5. Φεβρ. 2024). Ἦταν καὶ εἶναι ἕνας κρίκος μιᾶς μακρᾶς ἁλυσίδας παιδαγωγῶν, ποὺ ἀνάγεται στοὺς διδασκάλους τοῦ Γένους Εὐγένιο Γιαννούλη τὸν Αἰτωλὸ καὶ Ἀναστάσιο τὸν Γόρδιο, οἱ ὁποῖοι ξεκίνησαν, ἤδη ἀπὸ τὸν 17ο αἰώνα, τὴ διακονία τῶν Γραμμάτων στὰ ἱστορικὰ Ἄγραφα. Ἀφιέρωσε τὴ ζωή της στὴ διδασκαλικὴ καὶ τὴ γενικότερη παιδευτικὴ ἀρωγὴ τῶν παιδιῶν τῆς σχολικῆς ἡλικίας ἀλλὰ καὶ τῶν ἀναλφαβήτων συμπατριωτῶν της. Μεγάλη καὶ ἡ κοινωνικὴ προσφορά της στὴ φροντίδα τῶν νέων ποὺ ἀντιμετώπιζαν προβλήματα καὶ δυσκολίες, ἐμπόδια ἀλλὰ καὶ ἄτυχες στιγμές, στὴν πορεία τῆς ζωῆς τους. Τὸ «Ἑλληνομουσεῖον Ἀγράφων» κλίνει εὐλαβικὰ καὶ εὐγνώμονα τὸ γόνυ στὴ μνήμη της καὶ εὔχεται ἡ ψυχή της νὰ καταταχθῇ μεταξὺ τῶν ὁσίων γυναικῶν.
Καὶ λίγα γραφτηκαν. Αὐτὲς οἱ Μορφὲς εἶναι ἀθανατες κι ἀντικαταστατες. π.κ
ΑπάντησηΔιαγραφή