ΣΧΟΛΙΚΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ*

 Ἡ Σάλλυ Μαντούδη καὶ τὰ  "ΣΧΟΛΙΚΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ"

Ἡ περίπτωση τῶν Μεγάλων Βραγγιανῶν

Φυλλάδιο ἐπετειακὸ τῶν 20 ἐτῶν
ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῶν συσσιτίων Εὐρυτανίας

Μὲ τὴν πρωτοβουλία καὶ τὴ φροντίδα τῆς κ. Σάλλυς Μαντούδη ἄρχισαν ἀπὸ τὸ 1977 νὰ λειτουργοῦν τὰ πρῶτα σχολικὰ συσσίτια στὰ Mεγ. Βραγγιανά (κέντρο) ἀλλὰ καὶ στοὺς συνοικισμοὺς Βαλάρι καὶ Κουστέσα. Μὲ συνεργάτες τὸν τότε ἐφημέριο τοῦ χωριοῦ π. Παναγιώτη Τσιώλη, τοὺς ἐκπαιδευτικοὺς τῶν σχολείων, τῆς κοινοτικῆς αὐτοδιοίκησης ἀλλὰ  καὶ κατοίκων τοῦ τόπου μας λειτούργησαν, ὅπως καὶ σέ ἄλλα μέρη τῆς Εὐρυτανίας, Σχολικὰ συσσίτια μὲ εὐεργετικὰ ἀποτελέσματα γιὰ τὰ παιδιὰ τοῦ τόπου μας. Ἀπὸ ἐδῶ, τὴν ἐφημερίδα τῶν Μεγ. Βραγγιανῶν, ἐκφράζουμε, ὡς τοπικὴ κοινωνία, –ἂν καὶ μέ, ἀδικαιολογήτως, μεγάλη καθυστέρηση‒ τὶς εὐχαριστίες μας καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη μας· ἀντίδωρο τῆς προσφορᾶς  τῶν ὀργανωτῶν τῶν Σχολικῶν συσσιτίων Εὐρυτανίας καὶ εἰδικότερα τῆς κ. Σάλλυς Μαντούδη, ἡ ὁποία ἀγάπησε αὐτὸν τὸν τόπο, τὰ Ἄγραφα καὶ τοὺς ἀνθρώπους τους, καὶ τοὺς ἔδωσε τὸ δῶρο τῆς φιλαλληλίας της  καὶ τῆς φιλάνθρωπης διάθεσής γιὰ τὴ νέα γενιὰ τῶν Ἀγράφων.

ΟΡΘΙΟΙ

Κωνσταντῖνος  Κούτης τοῦ Γεωργίου (10.12.1926-6.5.2011), π. Παναγιώτης Σωτ.Τσιώλης ἐφημέριος Μεγ. Βραγγιανῶν, Χρήστου Νικόλαος τοῦ Ἀλεξάνδρου (3.2.1936-22.7.1991)  Δημήτριος Ἀλεξάκης τοῦ Νικολάου (20.7.1917- 21.9.1993), Δάσκαλος(;).

ΚΑΘΗΜΕΝΟΙ (μαθητές)

Δέσποινα Γούλα τοῦ Παναγιώτου (11.6.1966-11.6.2007), Μπετχαβᾶ Δήμητρα τοῦ Θεοδώρου, Χαράλαμπος Κούτης τοῦ Κωνσταντίνου, Δημήτριος Χρήστου τοῦ Νικολάου (13.3.1972-3.8.2009), Εὐαγγελία Χρήστου τοῦ Νικολάου,  Παρασκευὴ Χρήστου τοῦ Νικολάου. 

Ἡ ὁμάδα ποὺ ἵδρυσε τὰ Σχολικὰ Συσσίτια Εὐρυτανίας πρωτοξεκίνησε νὰ προσφέρει ἐθελοντικὰ τὴ συμπαράστασή της ἀπὸ τὸ 1971, ὡς ἐκπρόσωπος ἀρχικὰ τῆς γνωστῆς ἑλβετικῆς ὀργάνωσης «Γῆ τῶν ἀνθρώπων».

Τὸ σωματεῖο ἱδρύθηκε γιὰ νὰ πάρει μέρος στὸ φιλάλληλο αὐτὸ ἔργο, ποὺ εἶναι κατὰ βάση σχολικὰ συσσίτια, ὅπου χρειάζονται σπουδαστικὰ ἐπιδόματα σὲ παιδιὰ γυμνασίου καὶ τεχνικῶν σχολῶν, ποὺ φοιτοῦν μακριὰ ἀπ’ τὰ σπίτια τους, οἰκονομικὴ ἐνίσχυση σὲ περιπτώσεις δαπανηρῆς ἀρρώστιας καὶ ἵδρυση σχολικῶν βιβλιοθηκῶν.

Ἀρωγοὶ στὴν προσπάθεια αὐτὴ ἦσαν ὁ «Σύνδεσμος Ἑλληνικῆς Ἀλληλοβοήθειας» τῆς Λωζάννης καὶ Ἕλληνες ἰδιῶτες. Σύμφωνα δὲ μὲ ἀνακοίνωση τῶν ὀργανωτῶν τῶν Σχολικῶν Συσσιτίων Εὐρυτανίας ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων συνοδῶν  πράξεων ἀλληλεγγύης (Ὑποτροφίες, Σχολικὲς βιβλιοθῆκες,) ἡ Εὐρυτανία ἐπελέγη διότι: 

«Ὅσοι ἔχουν γυρίσει τὴν Ἑλλάδα ξέρουν πὼς ἀπ’ τὶς πιὸ φτωχὲς καὶ μειονεκτικὲς περιοχές της εἶναι ἡ Εὐρυτανία.

Ὀρεινὴ –περισσότερο κι ἀπ’ τὴν Ἤπειρο καὶ τὴ Γορτυνία – ὄμορφη, μαγευτική, ἀλλὰ ἄγονη, ὅλο πέτρα καὶ βαθειὰ φαράγγια, μ’ ἐλάχιστες καλλιέργειες καὶ μόνο πόρο ζωῆς τὴν πενιχρὴ κτηνοτροφία της, δὲν ἔχει πάρει ἀκόμη τὸ μερίδιό της ἀπὸ τὴν γενικώτερη οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη τῆς πατρίδας μας. Ἔχει ὅμως προσφέρει σ’ αὐτὴν σημαντικότατες προσωπικότητες στὰ γράμματα καὶ τὴν πολιτικὴ ζωή. Τὰ παιδιά της ἔχουν μεγάλη ἔφεση γιὰ μόρφωση καὶ σπουδές, ἀλλὰ χρειάζονται ἐφόδια, στήριξη, συμπαράσταση ὑλική, παρουσία ἐνεργητική, χειροπιαστὴ τῆς εὐρύτερης ἑλληνικῆς κοινωνίας δίπλα τους, ποὺ νὰ τὰ βοηθάει καὶ νὰ τὰ ἐγκαρδιώνει σὲ κάθε τους καλὴ προσπάθεια γιὰ τὸ ἀνώτερο.

 

"ΚΑΛΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΕΡΟ ΘΕΜΕΛΙΟ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ Σ’ ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗ ΖΩΗ"

 

Πῶς μπορεῖ αὐτὴ ἡ ἐπιστημονικὰ τεκμηριωμένη ἀλήθεια νὰ πραγματωθεῖ σὲ μέρη ὅπου ἡ ζωὴ ἀκόμη εἶναι τρομερὰ δύσκολη καὶ γιὰ τοὺς μεγάλους;

Στὶς ἄγονες περιοχὲς τοῦ τόπου μας, ὅπου κι ὁ ἐπιούσιος καλά-καλὰ δὲ βγαίνει, μὲ τόσο σκληρὴ δουλειὰ τῶν γονιῶν, πῶς θὰ τραφοῦν σωστὰ τὰ παιδιά;

Σὲ τέτοιους τόπους στερημένους, ποὺ ἡ κρατικὴ συμπαράσταση δὲν ἐπαρκεῖ, τὸ σωματεῖο μας παλεύει νὰ βοηθήσει τὰ παιδιὰ στὸ γερὸ θεμελίωμα στὴν ἀρχὴ τῆς ζωῆς τους, ἱδρύοντας σχολικὰ συσσίτια.

Στὰ χωριὰ ποὺ καταφέραμε νὰ στήσουμε καὶ νὰ λειτουργήσουν συσσίτια ἡ διαφορὰ –καὶ μέσα σ’ ἕνα χρόνο μόνο– ἦταν ὁλοφάνερη: ρόδισε ἡ ὄψη τῶν παιδιῶν, στηρίχτηκαν πιὸ γερὰ στὰ πόδια τους, βελτιώθηκε ἡ ἀπόδοσή τους στὸ σχολεῖο. Αὐτὰ τὰ παιδιὰ εἶναι οἱ αὐριανοὶ συμπολίτες. Ἕνα δυνατὸ μυαλό, ἔχει βασικὴ προϋπόθεση, κατὰ τὴν ἐπιστήμη, τὸ γερὸ καὶ ἄρτιο σῶμα.‘‘Νοῦς ὑγιὴς ἐν σώματι ὑγιεῖ’’». 

Δάσκαλος (;) , Ἀλέξανδρος Κραββαρίτης τοῦ Δημητρίου (13.10.1940-26.11.2020), 2 μέλη ἐκ τῶν διοργανωτῶν τοῦ συσσιτίου (;), Χρήστου Νικόλαος τοῦ Ἀλεξ. (3.2.1936-22.7.1991)    Πρόεδρος τῆς κοινότητος  Μεγ. Βραγγιανῶν, Κων/νος Ἀντωνίου τοῦ Περικλέους (3.5.1929-6.12.1995),Ἀντωνίου Ἀνδρέας τοῦ Ἠλία (2.2.1908-27.10.1990), Εὐαγγελῆ σύζ. Παναγ. Στούμπου (8.6.1928-5.8.2016), μαθητὲς Δημοτικοῦ σχολείου Κουστέσης.

Καὶ πάλι εὐχαριστίες πολλὲς καὶ εὐγνώμονες στὴν κ. Σάλλυ Μαντούδη καὶ τοὺς συνεργάτες της. Ἰδιαίτερα εὐχαριστοῦμε τὴν ἐκλεκτὴ θυγατέρα της Μαριάννα, ποὺ εἴχαμε τὴν τιμὴ τῆς ἐπισκέψεώς της πρὸ διετίας στὸ χωριό μας καὶ τὴν ἀγαθὴ τύχη τῆς γνωριμίας μαζί της, καρπὸς τῆς ὁποίας εἶναι τὸ ὀπτικὸ ὑλικὸ τοῦ δημοσιεύματός μας. Εὐχαριστίες, ἐπίσης καὶ στὸ καλό, φιλοπρόοδο συγχωριανό μας Ἀριστείδη Τσιώλη τοῦ Θωμᾶ γιὰ τὴν πολύτιμη βοήθειά του στὴν τεκμηρίωση. 

Κωνσταντῖνος Σπ.Τσιώλης

*Πρώτη ἔντυπη δημοσίευση στὴν ἐφ. Τὰ Μεγάλα Βραγγιανὰ (Ἑλληνομουσεῖον Ἀγράφων), φ. 85, σ. 6.