Ἑλληνομουσεῖον (τό). Ὀνομασία διδομένη πολλαχοῦ, ἐπὶ Τουρκοκρατίας, εἰς τὰ σχολεῖα ἀνωτέρων πως σπουδῶν. Περί «κοινῶν ἑλληνομουσείων ἐπ᾿ ὠφελείᾳ τοῦ γένους κοινῇ» γίνεται λόγος καὶ ἐν σιγιλλίῳ τοῦ Οἰκουμενικοῦ πατριάρχου Γρηγορίου Ε', ἐκδοθέντι κατ᾿ Αὔγουστον τοῦ 1819.


Σ᾿ αὐτὸν τὸν διαδικτυακὸ χῶρο, ποὺ ἀπευθύνεται στοὺς φίλους τῆς χώρας τῶν Ἀγράφων, φιλοξενοῦνται κείμενα, ἄρθρα, μελέτες, ἀνακοινώσεις, βιβλία εἰκόνες, ταινίες ποὺ ἀφοροῦν ἢ παραπέμπουν στὴν ἱστορία, τὸν πολιτισμό, τὶς παραδόσεις, τὸ φυσικὸ περιβάλλον τοῦ ἱστορικοῦ χώρου τῶν Ἀγράφων, ὅπως αὐτὸς ἦταν γνωστὸς στὴν ὕστερη βυζαντινὴ ἀλλὰ καὶ μεταβυζαντινὴ ἐποχή. Σκοπὸς τῆς δημιουργίας του εἶναι νὰ γίνουν γνωστὰ καὶ νὰ ἀναδειχθοῦν, κατὰ τὰς δυνάμεις ἡμῶν, ὅλα ἐκεῖνα τά ‒ἀνὰ τοὺς αἰῶνες‒ ἰδιαίτερα χαρακτηριστικὰ γνωρίσματα τοῦ τόπου μας καὶ τῶν ἀνθρώπων του.

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΓΟΡΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΑ 1718


Ἐκ Βρανιανῶν... [καί]... Ἀπὸ τοῦ Καρδίτζα...

 
 Τὸ ἱστολόγιο «Ἑλληνομουσεῖον Ἀγράφων» ἀποχαιρετᾶ τὸ 2018 μὲ μία ἐπιστολὴ τοῦ Ἀναστασίου Γορδίου (Μ. Βραγγιανά 1654-1729) τριακοσίων ἐτῶν· τοῦ Δεκεμβρίου 1718. Ἀποστέλλεται σὲ κάποιον Γεώργιο, μαθητή του, ὁ ὁποῖος, πιθανῶς, διαμένει στὴν Καρδίτσα καὶ κατάγεται ἀπὸ τὰ Μεγ. Βραγγιανὰ (τότε Βρανιανά) καὶ ἀποστέλλει δῶρα στὸν Γόρδιο γιὰ τὴν πληρωμὴ τοῦ μνημοσύνου τῶν γονέων του. Ἡ ἐπιστολὴ εἶναι δημώδους ὕφους καὶ περιεχομένου εὐχαριστιακοῦ καὶ συμβουλευτικοῦ τοῦ Γεωργίου.
 

Κώδ. 122 Θεολογικῆς Σχολῆς Χάλκης, φ. 281r.


Ἐντιμότατε καὶ φιλομαθέστατε κύριε Γεώργιε, ὑγιαίνοις ἐν Χριστῷ ψυχῇ καὶ σώματι, εὐοδούμενος εἰς ἔργα ψυχοφελῆ καὶ σωτήρια. Ἔλαβα τὸ τίμιον γράμμα σου καὶ τὰ τρία λουτζέκια τὸ σιτάρι καὶ τὰ ὄσπρια, κουκκία καὶ λαθύρια ἕνα λουτζέκι, καὶ τὴν ὀκὰν τὸν καπνόν, ὁποῦ μοῦ ἔπεμψες ἀπὸ τοῦ Καρδίτζα μὲ τὸν Ρίζον τοῦ Δήμου, τὸν λεγόμενον Καρβέλην. Καὶ εὐχαριστῶ σε πολλά, παρακαλῶντας τὸν θεὸν ὑπὲρ ὑγείας καὶ σωτηρίας σου καὶ ἀναπάσεως τῶν ψυχῶν τῶν μακαρίων γονέων σου. Καὶ ἔχε πάντοτε εἰς τὸν νοῦν σου ἐκεῖνα ὁποῦ σοῦ ἐσυμβούλευσα, ὅταν ἐκοπίασες καὶ ἦλθες ἐδῶ.Καὶ πάλιν ἂν ἠμπορέσῃς ποτὲ νὰ ἔλθῃς, θέλω σὲ συμβουλεύσῃ καὶ περισσότερα, ὁποῦ νὰ εἶναι διὰ τὸ συμφέρον σου μάλιστα τῆς ψυχῆς σου.
Τὸν Στάθην τὸν Μυσὸν ὁποῦ ἐγύρευες, δὲν ἠμπόρεσα νὰ τὸν κάμω νὰ ἔλθῃ αὐτοῦ, νὰ τὸν ἀνταμώσω καὶ νὰ τὸν εἰπῶ διὰ λόγου σου, καθὼς μοῦ εἶπες. Καὶ ἂν τὸν ἀνταμώσω, πάλιν θέλω τοῦ εἰπεῖ, ἂν μοῦ ἀκούσῃ. Ἀλλὰ ἡ ἐντιμότης σου, ἐκεῖνο ὁποῦ ἤθελες νὰ κάμῃς, τὸ ἔκαμες.

Ταῦτα, καὶ πάλιν ὑγιαίνοις ἐν Χριστῷ.
Ἐκ Βρανιανῶν, αψιη΄ δεκεμβρίου θ΄.
Ὁ ἐν ἱερομονάχοις ἐλάχιστος, Ἀναστάσιος Γόρδιος, εὐχέτης σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου